Rzeczy, których nie możesz przegapić w Sagrada Familia w Barcelonie

Sagrada Familia jest najsłynniejszym dziełem Gaudiego; powstaje ponad 100 lat i jest jedyną wielką świątynią, która jest nadal w budowie. Jest to również jeden z najczęściej odwiedzanych zabytków w Barcelonie, więc na liście rzeczy do zobaczenia i zrobienia w mieście nie może zabraknąć przystanku przy pięknej bazylice.

Chociaż jest ona nadal w budowie, większość prac budowlanych została zakończona i można teraz bez przeszkód zwiedzać wnętrze kościoła. Upewnij się tylko, że masz bilet do Sagrada Familia i sprawdź godziny otwarcia Sagrada Familia z wyprzedzeniem.

Chociaż jestem pewien, że zastanawiasz się, co zobaczę podczas tej wycieczki z przewodnikiem po Sagrada Familia i czy naprawdę warto? Krótka odpowiedź brzmi: tak! Dłuższa odpowiedź brzmi następująco, przedstawiając wszystkie elementy lub przestrzenie, na które należy zwrócić uwagę, aby podziwiać artystyczną pracę i pomysłowość, która od ponad wieku ma miejsce w granicach tej przestrzeni.

Wnętrze nawy głównej Sagrada Família składa się z szeregu kolumn, których kształt i wysokość są bardzo podobne do pni drzew w liściastym lesie. Ten osobliwy kształt nie jest dziełem przypadku, ale wynikiem ewolucji Gaudiego jako architekta, który z biegiem lat rozwinął bardzo wyraźny własny styl, który dziś nazywamy naturalistyczno-modernistycznym.

Szczególny kształt kolumn Gaudiego pozwolił mu uwolnić się od przypór charakterystycznych dla stylu gotyckiego, w wyniku czego powstała lekka, smukła konstrukcja, która wznosi się wysoko i elegancko aż do sufitu. Fundamenty tej części konstrukcji rozpoczęto w 1987 roku, do 1997 roku ukończono sklepienia boczne, a do 2010 roku ukończono sklepienie centralne z wielką uroczystością.

Należy zauważyć, że podobnie jak w przypadku innych ważnych świątyń religijnych, większość rzeźb w Sagrada Família jest umieszczona bezpośrednio na różnych fasadach, które tworzą strukturę, czego najbardziej charakterystycznym przykładem jest piękna katedra św.

Gaudí wierzył, że dodanie różnych elementów rzeźbiarskich na zewnątrz pomoże mu przyciągnąć uwagę większej liczby osób do jego budynku. Jednak wewnątrz można znaleźć kilka rzeźb Józefa, Maryi, Jezusa i Sant Jordi, z których najważniejsze są rzeźby Józefa, Maryi, Jezusa i Sant Jordi.

Absyda została zbudowana przez Gaudiego w 1984 roku. Pod względem architektonicznym absyda jest częścią kościoła, w której znajduje się ołtarz, co czyni ją jednym z najważniejszych elementów każdej świątyni religijnej. W przeciwieństwie do tego, czego można by się spodziewać, obszar ołtarza i apsydy w LaSagrada Familia są stosunkowo proste pod względem liczby elementów, ale symbolika jest bardzo obecna.

Otoczony kaplicami i klatkami schodowymi po obu stronach, po dotarciu do obszaru ołtarza znajdziesz lekką strukturę, której otwory skąpią bazylikę w świetle, wewnętrzne ściany ozdobione są aniołami i przeplatanymi łzami. Ołtarz znajduje się w centrum na podwyższeniu, nad nim znajduje się krzyż z baldachimem ozdobionym licznymi winoroślami.

Podczas wizyty w Sagrada Familia poświęć trochę czasu na obejrzenie pięknych witraży, które tworzą wnętrze świątyni. Wielu ekspertów twierdzi, że gdyby Gaudí żył, byłby to być może jeden z jego ulubionych elementów w całej świątyni ze względu na oczywiste zamiłowanie architekta do kolorów w jego pracy. Imponujące wit raże wewnątrz służą do zabarwienia struktury melancholijnymi odcieniami czerwieni, pomarańczy, zieleni i niebieskawego światła.

Każdy z wielu witraży został rozmieszczony tak, aby osiągnąć idealną równowagę, z jasnymi oknami umieszczonymi na dole i przezroczystymi oknami na górze, skutecznie oświetlając wnętrza, a jednocześnie podkreślając wiele detali architektonicznych i elementów osadzonych w sklepieniu konstrukcji. Wspaniały!

Do 2016 roku zakrystia Sagrada Família charakteryzowała się tym, że była przestrzenią zamkniętą dla zwiedzających; jednak władze odpowiedzialne za kościół zorganizowały tu wystawę pod nazwą Camí de la Litúrgia.

Prezentowane są tu liczne przedmioty, które sam Gaudí zaprojektował na potrzeby liturgii; kolekcja składa się w 100% z oryginalnych przedmiotów autorstwa utalentowanych artystów, ale także dość wiernych kopii.

Do najważniejszych należą tenebrarium wykonane z kutego żelaza, dwunożny świecznik, trzy taborety, krzesło, tron i dwa klęczniki. Wreszcie, istnieją dwie szafy, z których jedna służy do przechowywania szat liturgicznych noszonych podczas celebracji Słowa, a druga do przechowywania przedmiotów liturgicznych.

Chociaż budowa wciąż trwa, niektóre z wież Sagrada Familia są już otwarte dla zwiedzających. Gorąco polecam wybrać się na wycieczkę, ponieważ z tego miejsca można podziwiać wspaniałe widoki na Barcelonę, a także zobaczyć wiele rzeźbiarskich detali zewnętrznej fasady z niewielkiej odległości.

Warto pamiętać, że pierwotny projekt Sagrada Familia przewidywał budowę łącznie 18 wież; 12 z nich poświęconych było 12 apostołom, 4 czterem ewangelistom i po jednej Maryi Dziewicy i Jezusowi. Najwyższą wieżą będzie wieża Jezusa o imponującej wysokości 172,5 metra, co czyni ją najwyższym kościołem na świecie.

Jeśli naprawdę chcesz zrozumieć proces twórczy stojący za projektem La Sagrada Familia, technikę budowy Gaudiego i historię samego kościoła, koniecznie odwiedź małe muzeum wewnątrz La Sagrada Familia. Przestrzeń ta prezentuje kolekcję fantastycznych modeli wykonanych przez Gaudiego i członków jego pracowni w celu sporządzenia planów i analiz strukturalnych, które umożliwiłyby zbudowanie ambitnego projektu.

Muzeum znajduje się obok krypty, tej samej przestrzeni, której Gaudí używał jako swojego studia i gdzie pracował do dnia swojej śmierci.

Ważne jest, aby pamiętać, że w 1880 roku architekci nie mieli zaawansowanego oprogramowania komputerowego do studiowania i wizualizacji swoich pomysłów, więc modele były niezbędnym zasobem przy opracowywaniu nawet najmniejszego projektu. Podczas hiszpańskiej wojny domowej w 1936 roku studio Gaudiego zostało splądrowane i spalone, a modele zniszczone; po zakończeniu konfliktu współpracownicy i przyjaciele architekta zebrali szczątki i przystąpili do ponownego montażu zniszczonych modeli. Ten akt wandalizmu oznaczał poważne opóźnienia w pracach w kolejnych latach.

Krypta Sagrada Familia to podziemna kaplica znajdująca się tuż pod absydą. Było to pierwsze miejsce w kościele, które zostało otwarte dla kultu i jedna z niewielu przestrzeni, które Gaudí zdążył ukończyć przed śmiercią. Szczątki słynnego katalońskiego architekta zostały tu pochowane po jego nagłej i tragicznej śmierci.

Przestrzeń krypty ma zupełnie inny styl architektoniczny niż reszta dzieła, ponieważ w tej części kościoła Gaudí nie wprowadził żadnych znaczących zmian, zachowując niemal w całości neogotycki styl, który pierwszy architekt projektu, Francisco del Villar, zaproponował dla całego kościoła.

Jedyne modyfikacje Gaudiego dotyczyły lokalizacji ołtarza i schodów, a także otworów poprawiających oświetlenie i wentylację. Warto przyjrzeć się tej przestrzeni, aby zobaczyć kontrast między tym, czym mogłaby być Sagrada Família, gdyby zastosowano się do początkowych pomysłów i gdyby nie interweniował twórczy niepokój Gaudiego.

"Klejnot w szkatułce z klejnotami" to określenie, które zostało użyte do opisania pięknych organów z 1896 roku wewnątrz Sagrada Família. Znajdują się one w krypcie, bardzo blisko grobowca Gaudiego.

Zbudowane przez francuską firmę Cavaillé-Coll i uważane za jeden z najlepszych przykładów stylu romantycznego na świecie, to wspaniałe dzieło sztuki składa się z dwóch organów, trzech klawiatur i łącznie 1492 piszczałek. Posiada w sumie 26 różnych rodzajów kombinacji dźwiękowych, a po kilku renowacjach został wyposażony w komputery, które zapamiętują kombinacje rejestrów, dzięki czemu na instrumencie można grać bez obecności organisty.

Chociaż nie jest to szczegół wnętrza, nie można odwiedzić La Sagrada Familia bez poświęcenia czasu na podziwianie jej imponujących fasad składających się z licznych wież wypełnionych misternymi detalami.

Fasada Narodzenia Pańskiego

Ta jedyna część fasady kościoła, którą Gaudí zdołał zbudować przed swoją nagłą śmiercią, jest poświęcona narodzinom Chrystusa i jest najbardziej szczegółowa. Została ona wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Oprócz projektu fasady, struktura składa się z czterech imponujących dzwonnic.

Artyści i rzeźbiarze, których prace można zobaczyć na fasadzie Narodzenia Pańskiego, to dzieła znanych postaci, takich jak: Llorenc Matamala i Piñol, Carles Mani i Roig oraz Jaume Busquets.

Fasada Gloria

Fasada Gloria na Calle Mallorca jest najnowszą z trzech fasad i jest poświęcona Chwale Jezusa. Gaudí pozostawił jedynie studium strukturalne i symboliczny plan ze wstępnymi pomysłami na projekt tej fasady; cyfrowe modele architektoniczne i specjalistyczne oprogramowanie okazały się bardzo pomocne w ukończeniu wstępnego pomysłu.

Fasada Passion

Znajdująca się przy Carrer Sardenya i zwrócona na zachód fasada przedstawia mękę i śmierć Jezusa. W porównaniu z innymi, ma nieco bardziej surowy wygląd, z mniejszą liczbą elementów i ostrymi geometrycznymi kształtami. Najbardziej uderzającym elementem jest prawdopodobnie portyk składający się z 6 pochylonych kolumn, które wspierają gzyms. Fasada ta zawiera również rzeźby autorstwa Subirachsa.