Rzeczy, których nie możesz przegapić w Katedrze w Toledo

Katedra w Toledo to kompleks architektoniczny pochodzący z XIII wieku. Jest to główna atrakcja turystyczna tego miasta w Kastylii La Mancha i jedna z najbardziej cenionych katedr w Hiszpanii.

Jeśli planujesz wycieczkę do prowincji Toledo i nie wiesz , co zobaczyć i zrobić w Toledo, nie wahaj się uwzględnić Catedral Primada w swoim planie podróży. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się, co to niesamowite miejsce ma do zaoferowania.

Pierwszą rzeczą do odwiedzenia w katedrze w Toledo jest kapitularz. Jest on podzielony na dwie części: samą salę i przedsionek. Jeśli chodzi o przedsionek, jego budowa datowana jest na lata 1500-1512, a architektami, którzy powołali go do życia, byli Enrique Egas i Pedro Gumiel. Posiada również piękną fasadę zaprojektowaną przez Copín de Holanda.

Wnętrze przedsionka jest mieszanką stylów gotyckiego i mudejar. Ma kształt prostokąta, a po jego bokach znajduje się wiele szaf, w których przechowywane są protokoły kapituł. Szafy na lewej ścianie przedpokoju pochodzą z 1549 i 1551 roku . Z kolei te na prawej ścianie zostały wykonane w 1780 roku.

Jeśli chodzi o sam kapitularz, w oczy rzucają się złocone dekoracje autorstwa Diego Lópeza de Arenasa i Francisco Lary. Wyróżniają się również obrazy olejne przedstawiające różne sceny z Życia Maryi Dziewicy i Męki Pańskiej.

Tuż poniżej tych obrazów można zobaczyć zestaw 32 portretów pierwszych arcybiskupów Toledo, które zostały namalowane przez Juana de Borgoña. Pośrodku tylnej ściany kapitularza znajduje się krzesło arcybiskupa, dzieło Copína de Holanda. Jeśli nie chcesz przegapić najmniejszego szczegółu, polecam zwiedzanie katedry z przewodnikiem.

Katedra w Toledo ma mauretańską przeszłość, ponieważ znajduje się w tym samym miejscu, co miejski meczet. W tamtych czasach odprawiano tu liturgię latynoskiego rytu mozarabskiego. Próbując zapewnić, że nie zostanie to pogrzebane, kardynał Cisneros założył kaplicę mozarabską lub kaplicę Bożego Ciała w 1504 roku.

Początkowo celem tego miejsca było słuchanie mszy w obrządku mozarabskim, co odbywa się do dziś. Architektem, któremu zawdzięczamy możliwość odwiedzenia tego miejsca jest Enrique Egas. Jednak w 1622 roku kaplica spłonęła i musiała zostać odbudowana przez Jorge Manuela, syna słynnego renesansowego malarza El Greco. Kaplica została ukończona w 1631 roku.

Gdy tylko wejdziesz do środka, zobaczysz XVII-wieczną kopułę, która przewodniczyła dawnemu kapitularzowi, z którego dziś pozostało tylko gwiaździste niebo. Można tu zobaczyć piękną mozaikę przedstawiającą Dziewicę z Dzieciątkiem, a także rycinę autorstwa Carlo Maratty, która została uratowana z dna morza po katastrofie statku.

Jeśli chcesz zobaczyć tę i inne części tego chrześcijańskiego zabytku, polecam zapoznać się z godzinami otwarcia katedry w Toledo.

W nawie głównej katedry w Toledo znajduje się ogromny i przyciągający wzrok chór. Tuż za nim znajduje się poddasze chóru, które zostało zbudowane za pontyfikatu arcybiskupa Pedro Tenorio i pochodzi z końca XIV wieku. Znajduje się na nim kilka kolumn, które prawdopodobnie stanowiły część starożytnego meczetu w mieście.

Wszystkie rzeźby na poddaszu chóru odnoszą się do Pisma Świętego, aby analfabeci mogli zrozumieć ich znaczenie. Pierwsza od lewej odnosi się do Stworzenia, któremu towarzyszy wypędzenie Adama i Ewy z Raju. Są też rzeźby nawiązujące do scen z Potopu, a także figury honorujące Niewinność i Winę.

W tym samym miejscu, gdzie niegdyś znajdowały się drzwi w centrum transeptu, dziś można zobaczyć kaplicę ku czci Dziewicy Gwiazdy, w której znajduje się wyrzeźbiony w kamieniu posąg w stylu gotyckim. Jeśli spojrzysz w prawo, zobaczysz kaplicę Santa Catalina, również poświęconą Santa Inés i Santa Águeda, która pochodzi z 1516 roku.

Z kolei po lewej stronie znajduje się ołtarz Opiekuna Chrystusa. Dzieło przedstawia martwego Chrystusa w ramionach Dziewicy, wraz z Trzema Mariami, świętym Janem, Nikodemem i Józefem z Arymatei. Jeśli chcesz poznać tę i inne relikwie katedry, polecam wycieczkę z przewodnikiem po katedrze w Toledo i jej 5 skarbach.

Spośród 24 kaplic znajdujących się w katedrze w Toledo, pierwszą z nich jest Kaplica Zstąpienia. Chociaż nie jest to pewne, uważa się, że jest to miejsce, w którym znajdował się główny ołtarz kościoła Santa María.

Kaplica ta jest bardzo ważna ze względu na legendę, która mówi, że w 666 roku Dziewica zstąpiła z nieba, aby wynagrodzić arcybiskupa Ildefonso za jego obronę przed heretyckimi doktrynami Ervigio.

Na miejscu znajduje się brama zabezpieczająca grób kardynała Moscoso, który zmarł w 1655 roku. Można tu również zobaczyć ołtarz autorstwa rzeźbiarzy Covarrubiasa, Borgoñy i Almonacida. Obok znajduje się kamień strzeżony przez kratę. Według legendy jest to kamień, na którym Dziewica oparła stopy w momencie Zstąpienia.

Wizyta w Kaplicy Zstąpienia jest wliczona w cenę biletu do katedry w Toledo.

Pod dawną kaplicą San Juan znajduje się skarbiec. Można do niego wejść przez fasadę autorstwa Covarrubiasa, która pochodzi z 1537 roku.

Drzwi zdobią dwa gliniane posągi. Oba pochodzą z 1523 roku i zostały stworzone przez Olarte i przedstawiają Chrystusa z krzyżem i świętego Piotra klęczącego obok niego. Pomieszczenie jest zdominowane przez gipsowy sufit, który pierwotnie stanowił część Kaplicy Nowych Królów.

W skarbcu znajdują się najważniejsze dzieła katedry wykonane ze złota i srebra. Tuż nad gablotami, w których są one przechowywane, można zobaczyć obrazy do kartuszy gobelinowych. Jednak największym bohaterem jest monstrancja procesyjna, o której mówi się, że została wykonana z pierwszego złota, które przybyło z Nowego Świata.

Było to dziedzictwo królowej Izabeli Katolickiej dla kardynała Cisnerosa. Monstrancja ma 2,5 metra wysokości i składa się z trzech części. Składa się z 5600 elementów i 250 statuetek wykonanych z emalii i pozłacanego srebra. Przewodniczy jej diamentowy krzyż z 1600 roku. Oprócz monstrancji i innych dzieł sztuki w tym pomieszczeniu, jednym z najważniejszych jest Biblia Świętego Ludwika, która była darem francuskiej pracowni królewskiej dla Alfonsa X.

Jeśli opuścisz nawy przez Puerta de la Presentación, dojdziesz do krużganka, którego drewniane drzwi pochodzą z 1601 roku. Pierwszy kamień został położony w tej sali 14 sierpnia 1389 roku, a prace zostały ukończone w 1399 roku. Krużganek katedry w Toledo składa się z czterech galerii, z których każda mierzy ponad 50 metrów.

Drzwi prowadzące do krużganka znane są jako Puerta del Mollete lub Puerta del Niño Perdido. Jego ściany były niegdyś ozdobione malowidłami Pedro Berruguete, ale dziś można zobaczyć freski Mariano Salvadora Maelli i Francisco Bayeu, które zostały namalowane za czasów arcybiskupstwa Lorenzana.

Spośród nich wszystkich, jednym z najbardziej uderzających jest ten przedstawiający Santo Niño de la Guardia. Obraz nawiązuje do bardzo starej legendy tradycji Toledo, zgodnie z którą Hebrajczycy postanawiają dać nauczkę chrześcijanom, porywając dziecko w mieście La Guardia.

Jeśli będziesz kontynuować spacer, zobaczysz także cokół i kamień upamiętniający konsekrację świątyni. Katedra posiada również wysoki krużganek, który miał być rezydencją kapituły. Skończyło się jednak na tym, że stał się domem dla pracowników katedry, a nawet gościł Izabelę I i Filipa II.

Obok krużganka znajduje się kaplica San Blas, która została zbudowana jako miejsce pochówku arcybiskupa Tenorio. Prace ukończono 10 maja 1399 roku, zaledwie 10 dni przed śmiercią arcybiskupa. Do kaplicy San Blas można wejść przez gotyckie drzwi ozdobione obrazami Wniebowzięcia.

Wewnątrz można podziwiać liczne freski przedstawiające różne fragmenty z życia Chrystusa. Jednak ze względu na lokalizację kaplicy, wilgoć wpłynęła na jej konserwację. W samym centrum kaplicy znajduje się biały marmurowy grobowiec arcybiskupa Tenorio, który spoczywa obok grobowca biskupa Palencji.

Zwiedzanie katedry w Toledo kontynuuję w kaplicy parafialnej San Pedro. Aby się do niej dostać, należy wrócić z kaplicy San Blas do naw katedry przez Puerta de Santa Catalina. Kaplica ta służy jako kościół parafialny i została założona w 1422 roku przez arcybiskupa Sancho de Rojas. Wewnątrz można zobaczyć trzy ołtarze ozdobione obrazami Bayeu, które pochodzą z XVIII wieku, a także grobowiec arcybiskupa.

Tuż przed kaplicą znajdował się kiedyś kamień w kształcie kołyski, w której porzucano dzieci poczęte poza związkiem małżeńskim lub urodzone w rodzinach, które nie mogły się nimi zająć.

Kamień ten nazywany jest kamieniem znalezisk, a wszyscy, którzy zostali w nim umieszczeni, znajdowali się pod opieką katedry. Nadszedł czas, gdy sprawa ta stała się nie do udźwignięcia dla świątyni, więc kardynał Mendoza założył Hospital de Santa Cruz, aby przyjąć te dzieci.

Jak można zauważyć w tym artykule, w katedrze w Toledo znajduje się wiele kaplic, które zostały zbudowane jako grobowce dla ważnych członków arcybiskupstwa. Oczywiście nie każdy mógł mieć dostęp do tak bogatych grobowców, ponieważ wiązały się one z kosztami budowy kaplicy i posagu dla kapelanów, którzy byli odpowiedzialni za msze.

Po pewnym czasie katedra została dotknięta dużą liczbą grobowców, a także związanymi z nimi czynnościami liturgicznymi. W związku z tym zakazano odprawiania mszy w niedziele i święta. Dla wszystkich tych, którzy nie posiadali środków ekonomicznych, które wiązały się z kaplicą, zarządzono, że grobowce muszą znajdować się na tym samym poziomie co chodnik.

Spacerując wokół katedry, można zobaczyć różne grobowce w ziemi, po której się chodzi, a także inskrypcje z datami narodzin i śmierci oraz imionami osób tam znalezionych.

Puerta del Reloj, znana również jako Puerta de las Ollas lub Puerta de la Chapinería, to XV-wieczne dzieło mistrza budowlanego Paulo. Na jego zewnętrznej stronie można zobaczyć cztery duże płótna, które odnoszą się do świętego Tomasza z Akwinu i różnych momentów powstania katedry.

Nad drzwiami znajduje się zegar z końca XVIII wieku, od którego drzwi wzięły swoją nazwę. Chociaż nie można go zobaczyć, jego mechanizm zawiera anioła z kosą, który nawiązuje do śmierci.

U góry, obok drzwi, znajduje się róg, na którym wisi łańcuch. Chociaż nie jest to znane, pewne legendy mówią, że należy on do jednego z wołów, na których transportowano pierwsze kamienie katedry.

Ta część katedry może być nieco przytłaczająca dla oka, ponieważ jest naładowana bogactwem. W miejscu, w którym stoi obecnie, znajdowała się niegdyś kaplica Starych Królów. Jednym z najważniejszych skarbów kaplicy głównej katedry w Toledo jest renesansowa krata z 1548 roku wykonana przez Francisco de Villalpando.

Na obu końcach kraty znajdują się dwa posągi, jeden przedstawiający Dziewicę, a drugi Świętego Gabriela. Pośrodku kraty znajduje się herb z cesarskim godłem Karola I. Kratę wieńczy figura Chrystusa.

Kaplica, która wcześniej była kaplicą grobową nakazaną przez króla Sancho IV, pochodzi z XVI wieku. Zanim więc została wybudowana, kardynał Cisneros poprosił katolickich monarchów o przeniesienie jej do innej z kaplic katedry.

Jedną z najważniejszych części Kaplicy Głównej jest polichromowany drewniany ołtarz, który został wykonany przez Petit Jean, pod kierunkiem Enrique Egas i Pedro de Gumiel. Jego budowa trwała od 1498 do 1504 roku. Ołtarz ten składa się z trzech części. W samym jego centrum znajduje się tabernakulum, czyli miejsce, w którym przechowywany jest konsekrowany chleb na czas Eucharystii.

Na przeciwległym końcu Kaplicy Głównej znajduje się duża krata, która chroni obszar chóru. Została ona zbudowana w 1548 roku przez Domingo Céspedesa. Krata ma dwoje drzwi wejściowych i jest wykonana z żelaza, złota i srebra.

Chór jest jednym z najbardziej wyjątkowych miejsc w świątyni i jest używany tylko do modlitwy w godzinach kanonicznych. Znajduje się w samym sercu katedry i posiada poddasze chóru i poddasze chóru. Dolny chór został zbudowany w 1495 roku przez Rodrigo Alemána i ma 54 siedzenia, na których przedstawiono różne sceny z podboju Granady przez katolickich monarchów.

W górnej części uczestniczyli zarówno Alonso de Berruguete, jak i Filip Burgundzki. Umożliwia to rozróżnienie dwóch stylów w górnej części. Dzieło wykonane jest z drewna orzechowego i można zobaczyć przedstawienia różnych postaci z Kościoła. Z drugiej strony, nad krzesłem arcybiskupa, można zobaczyć rzeźbę nawiązującą do Przemienienia Pańskiego. Wreszcie, w centrum znajduje się rzeźba Białej Dziewicy.