Tour duchów w jaskiniach Saint Paul

Przygoda rozpoczyna się przy głównym wejściu do jaskiń. Po przejściu przez drzwi temperatura nagle spada, a dźwięk na zewnątrz zanika; przewodnik prowadzi z latarnią parafinową i w drżącym świetle opowiada o tragedii górnika, który spadł z szybu wentylacyjnego w 1892 roku - pierwszej z wielu zagubionych dusz, które, jak mówią, wciąż manifestują się jako ulotne cienie na ścianach z piaskowca.

Grupa przechodzi do Wielkiej Sali Balowej: pokryte kurzem żyrandole w stylu art deco wiszą nad podłogą zużytą przez obcasy i broń przemytników. Tutaj, według strażników, jazzowe akordy unoszą się w ciszy. Z boku, w pomieszczeniu z bronią, znajdują się nienaruszone dziury po kulach; świecąc latarką, cienie nabierają niesamowitych kształtów.

Nisko sklepione przejście prowadzi do podziemnej komory rzecznej. Przewodnik prosi o minutę całkowitej ciemności: latarnie są wyłączone, a strużka wody dudni jak odległy bęben. Wielu odwiedzających twierdzi, że czuje lodowaty podmuch - bez zauważalnego przeciągu - lub widzi błyski pomarańczy, być może z upiornych latarni.

Wycieczka kończy się w starej jaskini grzybowej, gdzie opowiada się o niewyjaśnionych zaginięciach z czasów prohibicji. Gdy ponownie wynurzasz się na powierzchnię, bryza Missisipi wydaje się cieplejsza niż kiedykolwiek, a dźwięki miasta są dziwnie pocieszające: właśnie wróciłeś z podziemia z historiami, które przyprawią każdego o gęsią skórkę.