10 rzeczy do zrobienia w Alfamie

Strome uliczki, punkty widokowe, pastelowe domy, tramwaje i melodie fado: Alfama to miniatura Lizbony, a zwiedzanie tej dzielnicy oznacza zanurzenie się w bardzo autentycznej okolicy. Czytaj dalej i dowiedz się, co warto zobaczyć i zrobić w tej części stolicy Portugalii.

Dobrym sposobem na poznanie Alfamy jest wycieczka z przewodnikiem. Odkryjesz najstarszą dzielnicę stolicy Portugalii z doświadczonym przewodnikiem, który zabierze Cię do najważniejszych atrakcji turystycznych w okolicy. Te miejskie wycieczki po Lizbonie trwają zazwyczaj od dwóch do trzech godzin i obejmują najbardziej charakterystyczne miejsca dzielnicy: katedrę, punkty widokowe i zamek São Jorge. Wycieczki są dostępne w języku hiszpańskim i odbywają się zarówno rano, jak i po południu. Zazwyczaj rozpoczynają się w dzielnicy lub w centrum miasta, na placu Praça do Comércio w dzielnicy Baixa. Cena wynosi zazwyczaj około 15 €.

Jeśli masz mało czasu, to najlepsza opcja. Przewodnicy znają najciekawsze skróty i zabytki.

Zamek São Jorge góruje nad stolicą z wysokiego wzgórza. Jego powstanie sięga VIII wieku, kiedy to muzułmanie kontrolowali znaczną część Portugalii. W tamtych czasach Lizbona znana była jako al-Ushbuna i była ważnym ośrodkiem administracyjnym i handlowym. Niestety, w XVI i XVIII wieku miasto podupadło z powodu licznych trzęsień ziemi, które nawiedziły kraj.

Przebudowa przeprowadzona w latach 1938-1944 oraz w latach dziewięćdziesiątych przywróciła zamkowi część dawnej świetności. Obecnie jest to jeden z najczęściej odwiedzanych zabytków miasta, a jego główną atrakcją jest niezrównany widok na Lizbonę i rzekę Tag. Zrób kilka zdjęć i kontynuuj spacer do Castillejo (dawnej muzułmańskiej twierdzy), Torre del Homenaje (Torre de Menagem, największej wieży, na której wywieszano królewską chorągiew) i camera oscura, systemu soczewek i luster, który pozwala zobaczyć miasto w 360º i w czasie rzeczywistym.

Ponieważ znajduje się na szczycie wzgórza, należy wspiąć się ulicą Rua de Santa Cruz do Castelo, która prowadzi do wejścia do twierdzy.

Biała sylwetka Panteonu Narodowego w Lizbonie (Panteão Nacional) góruje nad dachami Alfamy. Z zewnątrz monumentalny wejście i wielka kopuła przypominają kościół i rzeczywiście, takie było jego pierwotne przeznaczenie. Pod koniec XVII wieku infantka Maria Portugalska nakazała budowę świątyni, w której miały spocząć relikwie św. Engracii, ale niecałe sto lat później zniszczyła ją burza z piorunami. W XIX wieku rewolucja liberalna przyniosła republikę, która uznała to miejsce za najbardziej odpowiednie do pochówku wybitnych Portugalczyków.

W jego wnętrzu spoczywają takie osobistości, jak Pedro Álvares Cabral, dama fado Amália Rodrigues czy Eusébio, legenda portugalskiej piłki nożnej. Kolejną atrakcją Panteonu Narodowego jest duży taras widokowy z widokiem na dzielnicę Alfama. Zabytkowy obiekt jest otwarty od wtorku do niedzieli (w sezonie letnim od 10:00 do 18:00, a w sezonie zimowym od 10:00 do 17:00), a wstęp kosztuje około 4 euro.

Jeśli lubisz architekturę sakralną, około pięć minut spacerem od Panteonu znajduje się kościół i klasztor św. Wincentego za Granicą. Świątynia została odrestaurowana w XVI wieku według projektu włoskiego architekta Filippo Terziego.

Casa dos Bicos została zbudowana w 1523 roku przez Brása de Albuquerque, syna wicekróla Indii Afonso de Albuquerque. Portugalski szlachcic podróżował po Włoszech i był pod ogromnym wrażeniem architektury renesansowej. Po powrocie do Portugalii zlecił budowę rezydencji, która charakteryzuje się szczytami fasady oraz nieregularnymi kształtami drzwi i okien.

Według znawców, inspiracją była pałac Diamantes de Ferrara. Budynek znajduje się przy Rua dos Bacalhoeiros 14, a nazwa tej ulicy daje nam pewną wskazówkę. W XX wieku Casa dos Bicos straciła swoją funkcję mieszkalną i została przekształcona w magazyn dorsza.

Obecnie jest siedzibą Fundacji José Saramago i mieści stałą wystawę zatytułowaną „A Semente dos Frutos”. Kolekcja obejmuje książki, oryginalne rękopisy, fotografie i inne dokumenty związane z pisarzem lub należące do niego. Muzeum jest otwarte od poniedziałku do soboty w godzinach 10:00–18:00.

Jeśli interesujesz się archeologią, na parterze Casa dos Bicos znajduje się szereg zabytkowych konstrukcji: fragment murów obronnych z czasów Ferdynanda, rzymskie zbiorniki służące do konserwacji ryb oraz pozostałości islamskiego muru obronnego.

Lizbona to miasto wzgórz, pagórków i równin. Żadna wizyta nie może być kompletna bez zatrzymania się w punktach widokowych rozsianych po całej stolicy. W dzielnicy Alfama znajdują się dwa najpiękniejsze i najbardziej znane punkty widokowe:

• Punkt widokowy Portas do Sol (Largo Portas do Sol) – balkon z widokiem na kościół Igreja de São Vicente de Fora, stare miasto i wody Tagu. Jest to prawdopodobnie najlepszy punkt widokowy w mieście. Przejeżdża tędy słynny tramwaj nr 28, dlatego miejsce to jest dość często odwiedzane przez turystów. Mimo to warto tu zajrzeć, aby podziwiać panoramę i posłuchać ulicznych muzyków.
• W niewielkiej odległości znajduje się również punkt widokowy Mirador de Santa Luzia (Largo Santa Luzia). Punkt widokowy składa się z dwóch pięter i jest ozdobiony dachem porośniętym bugenwillą, kolumnami i kafelkami. Z tego miejsca widać kościoły św. Michała i św. Stefana, kopułę Panteonu Narodowego i dzielnicę Alfama. Miejsce to jest często odwiedzane przez malarzy i rzemieślników sprzedających swoje wyroby.

Rada Mateo

Jeśli zatrzymujesz się w pobliżu punktu widokowego Portas do Sol i nie przeszkadza Ci wczesna pobudka, polecam wybrać się tam o świcie. To najlepsze miejsce, aby podziwiać wschód słońca.

Po długim spacerze trzeba nabrać sił i usiąść na chwilę, aby coś zjeść. W Alfamie nie brakuje możliwości, ponieważ wąskie uliczki skrywają lokale oferujące tradycyjne potrawy w przystępnych cenach. Czytaj dalej i dowiedz się, gdzie warto się zatrzymać, nie wydając fortuny:

• Cervejaria Ramiro, klasyk dzielnicy. Pomimo swojej nazwy jest to jedna z najlepszych restauracji serwujących owoce morza w mieście. (Avenida Almirante Reis 1)
• Le Petit Café, restauracja położona w połowie drogi między katedrą a zamkiem. Menu oferuje szeroki wybór ryb. Jeśli chcesz spróbować specjalności lokalu, polecam danie z ośmiornicy. (Largo São Martinho)
• O Beco, lokal znany z bacalhau à Brás. Usiądź przy stoliku i delektuj się obfitymi porcjami (Beco do Espírito Santo 9)
• Almargem, prosta i niedroga tawerna kilka kroków od katedry. (Travessa do Almargem, 4)

Jeśli szukasz restauracji wegetariańskiej, Princesa do Castelo (Rua do Salvador 64A) serwuje dania wegańskie, wegetariańskie i makrobiotyczne. Inną opcją jest The Food Temple przy ulicy Beco do Jasmim 18.

W każdy wtorek i sobotę na placu Santa Clara odbywa się najbardziej charakterystyczny pchli targ w mieście: Feira da Ladra. Jak można się domyślić, w przeszłości było to miejsce, gdzie sprzedawano skradzione przedmioty, a obecnie znajduje się tu wielu lokalnych sprzedawców i rzemieślników. Można tu kupić nowe i używane ubrania, płyty winylowe, używane książki, ceramikę, biżuterię, kafelki, stare aparaty fotograficzne i wiele innych rzeczy. Warto przejść się między straganami, aby kupić oryginalną pamiątkę. Pochodzenie Feira da Ladra sięga średniowiecza i jest to obowiązkowy punkt programu podczas wizyty w stolicy Portugalii.

Po zakupach można odpocząć w pobliskim Jardim Botto Machado, zielonym miejscu bardzo cenionym przez mieszkańców Lizbony. Znajduje się tu Clara Clara, kawiarnia z tarasem w cieniu drzewa hibiskusa.

Historia pastéis de nata jest ściśle związana z historią Lizbony. Wszystko zaczęło się w 1820 roku, w roku rewolucji liberalnej. W tym roku niezadowoleni z sytuacji w kraju burżuazja zmusiła króla do powrotu do Portugalii i przywrócenia Brazylii statusu kolonii. W tej burzliwej sytuacji zakony zaczęły ponosić liczne straty, a zakonnicy z klasztoru Hieronimów (między innymi) przestali otrzymywać fundusze. Aby złagodzić kryzys, mnisi zaczęli sprzedawać poza świętym miejscem desery na bazie żółtek jaj.

Desery te cieszyły się tak dużym powodzeniem, że w 1837 roku oryginalny przepis został zakupiony przez Fábrica de Pastéis de Belém, jedną z najbardziej znanych cukierni w stolicy Portugalii.

Jednak najlepsze wypieki można znaleźć w dzielnicy Alfama. Cukiernia Santo António wydaje się mieć idealną recepturę na połączenie mleka, cukru, wanilii i żółtek jaj. Cukiernia wygrała konkurs na najlepsze ciastko z kremem w Lizbonie w 2019 roku, zorganizowany przez festiwal gastronomiczny Peixe em Lisboa.

Rada Mateo

Pastéis de Belém to idealny prezent dla rodziny i przyjaciół. Jeśli podróżujesz w okresie świąt Bożego Narodzenia, możesz również wrócić do domu z bolo rainha, portugalskim ciastem bożonarodzeniowym. W słynnej cukierni Confeitaria Nacional znajdziesz szeroki wybór typowych deserów.

Oprócz bezpłatnej wycieczki, innym sposobem na zwiedzanie dzielnicy jest tramwaj 28. Aby skorzystać z tego środka transportu, należy udać się na Praça Martim Moniz, plac w dzielnicy Baixa. Po opuszczeniu płaskiej części miasta tramwaj wjeżdża na strome uliczki stolicy i mija główne zabytki Alfamy: katedrę, punkty widokowe i zamek. Trasa kończy się na stacji Campo Ourique w dzielnicy Bairro Alto. Czas przejazdu może się różnić w zależności od pory dnia i natężenia ruchu. Zazwyczaj cała trasa trwa około 50 minut.

Bilet jednorazowy kosztuje około 2,90 €. Jeśli planujesz skorzystać z tramwaju więcej niż raz, polecam wykupienie biletu dziennego, który kosztuje około 6,15 €. W każdym razie należy zachować ostrożność. Ze względu na dużą liczbę turystów można spotkać kieszonkowców.

Alfama to jedna z najstarszych dzielnic Lizbony. Mieszkają tu prawdziwi lizbończycy, a jej uliczki są ulubionym miejscem do słuchania fado. Niektórzy uważają, że gatunek ten wywodzi się z melancholijnych pieśni muzułmanów po rekonkwistzie chrześcijańskiej, inni uważają, że pochodzi on z wpływów muzyki brazylijskiej. Pewne jest jednak, że fado jest synonimem Portugalii, a najlepsze bary, w których można go posłuchać, znajdują się w Alfamie.

Jednym z nich jest Parreirinha de Alfama (Beco do Espírito Santo 1), lokal, który swoją fortunę zawdzięcza Argentinie Santos, jednej z najbardziej utalentowanych wokalistek swoich czasów. W latach pięćdziesiątych artystka rozsławiła ten bar dzięki swoim legendarnym interpretacjom i współpracy z takimi śpiewakami jak Berta Cardoso, Alfredo Marceneiro i Celeste Rodrigues.

Innym barem z wielką tradycją i wieloma pozytywnymi recenzjami jest Clube de Fado (Rua S. João Praça 86), historyczne miejsce położone kilka kroków od katedry w Lizbonie. Aby doświadczyć jeszcze bardziej autentycznej atmosfery, warto wybrać się do A viela do Fado, niewielkiego lokalu przy Rua dos Remédios 111. Jeśli chcesz zjeść posiłek przy akompaniamencie muzyki na żywo, polecam przeczytać post Kolacja z fado w Lizbonie: najlepsze opcje.

Należy uważać na małe przekąski podawane przez kelnerów. Nie są one wliczone w cenę i są płatne osobno.