10 najlepszych rzeczy do zrobienia na Canale Grande w Wenecji

Wielki Kanał w Wenecji stanowi najważniejszy szlak handlowy całego miasta od momentu jego założenia. Na przestrzeni historii w tym historycznym miejscu powstały jedne z najważniejszych dzieł architektury miasta, które nadały mu kształt, życie i stały się sceną ważnych wydarzeń. Nie możesz się doczekać, aby zwiedzić Wielki Kanał? Zobaczmy, co można zobaczyć i zrobić podczas rejsu gondolą po jego wodach.

Najlepszym sposobem na podziwianie bogactwa architektonicznego i historycznego Wenecji jest szybka wycieczka główną arterią miasta: Canal Grande. W Wenecji znajdziesz różne środki transportu, od wycieczek z przewodnikiem po pływający transport publiczny znany jako vaporetto, który porusza się z dużą prędkością po kanale.

Rejs po Canal Grande z doświadczonym przewodnikiem to najlepsza opcja. Przewodnik wskaże wszystkie pałace i miejsca o znaczeniu historycznym i politycznym. Ponadto podczas wycieczki przewidziano kilka przystanków, aby zbliżyć się do najbardziej charakterystycznych budowli i podziwiać ich widoki.

Należy pamiętać, że bogactwo architektoniczne Wenecji jest jedyne w swoim rodzaju. W okresie rozkwitu handlowego i gospodarczego tego pięknego miasta budowa pałaców i rezydencji wzdłuż Canal Grande była uważana za jeden z największych przejawów bogactwa i przepychu. Dziś wzdłuż kanału można podziwiać różnorodną kolekcję stylów architektonicznych od XII do końca XVIII wieku.

Piazzetta to włoskie słowo, które można przetłumaczyć jako „mały plac”. Znajduje się tuż przed Pałacem Dożów i jest niewielkim placem, przez wielu uważanym za przedłużenie Placu św. Marka.

Ze względu na swoje strategiczne położenie pełni kilka funkcji: służy jako element łączący lub punkt dostępu do kultowego placu od strony laguny, stanowi miejsce odpoczynku dla Pałacu i łączy okoliczne budynki z Biblioteką Jacopo Sansovino. Piazzeta San Marco jest dobrze widoczna od wschodniego wejścia do Canal Grande i oferuje wspaniałe widoki na kompleks św. Marka.

Santa Maria della Salute to monumentalna barokowa świątynia położona u ujścia Canal Grande w Wenecji. Jej budowę rozpoczęto w 1630 roku jako wyraz wdzięczności za ocalenie miasta przed dżumą, która w tym czasie spustoszyła małą Wenecję i zabiła około stu tysięcy mieszkańców. Za projekt odpowiedzialny był architekt Baldassare Longhena, który aby utrzymać ogromny ciężar budynku, nakazał wbić ponad milion belek w twardy grunt laguny.

Kościół jest jednym z najważniejszych zabytków Wenecji i jednym z najważniejszych dzieł baroku we Włoszech. Najbardziej rzucającym się w oczy elementem jest imponująca kopuła w kształcie korony, na szczycie której umieszczono figurę Matki Boskiej, patronki miasta. Podczas zwiedzania wnętrza tej architektonicznej perełki koniecznie zwróć uwagę na:

• Madonna della Salute: słynny średniowieczny obraz umieszczony nad ołtarzem głównym.
• Marmurowa podłoga: wyróżniająca się pięknymi inkrustacjami w różnych geometrycznych kształtach.
• Zakrystia: w której znajdują się dzieła słynnych artystów, Tycjana i Tintoretta, takie jak „Wesele w Kanie Galilejskiej”.

Nie można opuścić Wenecji bez zwiedzenia jednego z jej najbardziej charakterystycznych zabytków: Pałacu Dożów. Położony na samym Placu św. Marka pałac jest uważany za symbol miasta. Jest to budowla w stylu gotycko-renesansowym, wykonana z różowego marmuru, która przez ponad 1000 lat była oficjalną siedzibą władców Wenecji, dożów. Ta piękna budowla uległa poważnemu pożarowi w 1677 roku, po czym została odbudowana, aby znów lśnić w pełnej krasie. W wnętrzu Pałacu Dożów znajduje się wspaniała kolekcja dzieł sztuki renesansowej i weneckiej wszystkich epok.

Przykładem jest obraz znany jako największy olej na świecie, zatytułowany Il Paradiso autorstwa Tintoretto. Inne atrakcje zwiedzania Pałacu Dożów to:

• Zwiedzanie wspaniałych Złotych Schodów, uważanych za jedne z najbogatszych schodów na świecie.
• Zwiedzanie Sali Kongresowej, gdzie można podziwiać słynny sufit z freskami i innymi detalami architektonicznymi.
• Przejście przez Most Westchnień, gdzie przez małe okienko skazani więźniowie rzucali ostatnie spojrzenie na świat przed wykonaniem wyroku.

W dzielnicy Cannaregio w Wenecji, niedaleko mostu Ponte degli Scalzi i stacji Santa Lucia, znajduje się kolejne wspaniałe dzieło weneckiego baroku. Projekt kościoła Santa Maria di Nazareth został zlecony w 1962 roku architektowi Baldassare Longhena przez zakon karmelitów bosych, co jest jednym z powodów, dla których kościół jest popularnie nazywany Gli Scalzi.

Jego piękna fasada, całkowicie pokryta marmurem, wyróżnia się pięknymi kolumnami i posągami świętych umieszczonymi w oddzielnych niszach. Bogato zdobione wnętrze, również w najczystszym stylu barokowym, jest pełne kolorowych marmurowych kolumn, spiralnych form, złotych ozdób i fresków o wykwintnym guście.

W drugiej kaplicy, po prawej stronie budowli, znajduje się słynny fresk Tiepolo zatytułowany „Chwała św. Teresy”. W trzeciej kaplicy, po lewej stronie budowli, znajduje się fresk „Chrystus w ogrodzie Getsemani”.

Podczas wizyty nad Canal Grande w Wenecji warto odwiedzić jedno z niewielu zielonych miejsc w mieście. Giardinetti Realiseznajduje się pomiędzy Placem św. Marka a stawem św. Marka. Ze względu na bliskość tak ważnych zabytków architektury Wenecji, jest to idealne miejsce na relaks i spokojny spacer po zwiedzaniu Bazyliki św. Marka lub Pałacu Dożów.

Ogród został założony na polecenie cesarza Napoleona na początku XIX wieku. Znajduje się w nim wiele gatunków drzew i kwiatów, a wąskie ścieżki i ławki do odpoczynku nadają mu intymny charakter. Często można tu spotkać mieszkańców i turystów wygrzewających się w słońcu w tym pięknym miejscu.

W dzielnicy Dorsoduro, tuż za kościołem Santa Maria della Salutte, znajduje się Muzeum Peggy Guggenheim, obowiązkowy punkt programu dla wszystkich miłośników sztuki końca XX wieku. W muzeum znajdują się skarby amerykańskiej kolekcjonerki sztuki Peggy Guggenheim, w tym kubistyczne, abstrakcyjne i surrealistyczne rzeźby ważnych postaci sztuki nowoczesnej, takich jak Pablo Picasso, Wassily Kandinsky, Joan Miro, Salvador Dali, Alexander Calder i wielu innych.

Jeśli chodzi o historię muzeum, miejsce to miało stać się pałacem rodziny Garnier, dlatego w 1749 roku rozpoczęto prace budowlane. Budowa nigdy nie została ukończona, więc w 1949 roku budynek stał się muzeum, które znamy dzisiaj.

Targ rybny na Rialto powstał w 1907 roku i szybko stał się obowiązkowym punktem wycieczki kulinarnej po Wenecji. Świeże produkty morza weneckiego sprzedawane na targu można wyczuć z daleka, płynąc vaporetto lub gondolą po wodach Canal Grande.

Pomimo tego, że jest znacznie młodsza od innych budynków, na jej fasadzie można dostrzec piękne elementy charakterystyczne dla architektury gotyckiej, gdzie cegła licowa łączy się z ostrołukowymi łukami i starannie rzeźbionymi kapiteli. Jego budowa przebiegała zgodnie z tradycyjną metodą stosowaną w Wenecji od starożytności: w celu wzniesienia fundamentów tej konstrukcji wbito 18 000 drewnianych pali z modrzewia.

Ponieważ Canal Grande w Wenecji był i nadal jest najważniejszą arterią komunikacyjną miasta, wzdłuż jego trasy można znaleźć liczne weneckie domy i pałace, które pomogą Ci nieco zrozumieć kulturę i historię tego imponującego miasta. Zwiedzanie wnętrz niektórych z tych dzieł sztuki jest jedną z najlepszych rzeczy, które można zrobić w Wenecji, jeśli spędzasz w tym mieście trzy lub cztery dni. Poniżej znajduje się lista pałaców weneckich, które można podziwiać z Canal Grande.

Pałac Esquina della Ca' Grande

Położony naprzeciwko Guggenheim, pałac ten został zbudowany w 1545 roku przez architekta Jacopo Sansovino dla rodziny Corronodo, jednej z tradycyjnych rodzin weneckich. Jego architektura, całkowicie inspirowana klasycznym stylem rzymskim, sprawia, że jest to dzieło bardziej renesansowe niż charakterystyczne dla Wenecji w stylu bizantyjskim. Aby to dostrzec, należy zwrócić uwagę na kolumny doryckie, jońskie i korynckie, strategicznie rozmieszczone na każdym z małych balkonów, które służą jako wyjście do każdego z dużych okien na drugim i trzecim piętrze.

Pałac Grassi

Położony w dzielnicy San Marco, Palazzo Grassi został zaprojektowany przez Giorgio Massariego w XVIII wieku. W ostatnich dziesięcioleciach ponownie znalazł się w centrum uwagi opinii publicznej po tym, jak został zakupiony przez firmę Fiat i przekształcony w salę wystawową. Budowla ma zarówno styl barokowy, jak i klasyczny, a jej plan architektoniczny jest dość nietypowy dla architektury weneckiej, składając się z czterech trzypiętrowych skrzydeł rozmieszczonych wokół prostokątnego dziedzińca. W budynku tym odbywają się niektóre z najważniejszych wydarzeń i targów w Wenecji.

Ca' Rezzonico

Ca' Rezzonico to wielki budynek, w którym obecnie mieści się Muzeum Wenecji XVIII wieku, obowiązkowy punkt programu dla wszystkich miłośników sztuki klasycznej. Kolekcja muzeum pozwala uzyskać bardzo trafny obraz życia weneckiego w okresie rokoko. Jest to muzeum na miejscu o godnych podziwu walorach estetycznych i dość osobliwych cechach, gdzie prawie wszystkie eksponaty zostały stworzone specjalnie dla tego muzeum.
Projekt i budowa przebiegały w dwóch etapach, pierwszy z nich został zrealizowany przez najbardziej wpływowego architekta renesansowej Wenecji, Baldasare Longhena w 1660 roku, a drugi przez samego Giorgio Massaira prawie sto lat później.

Ca' Foscari

Uważany za jeden z najważniejszych i najpiękniejszych budynków Wenecji, wielki Ca’ Foscari click here wznosi się imponująco nad wodą, prezentując wspaniale wykonany styl architektoniczny późnego gotyku. W momencie powstania wprowadził on ważne innowacje do architektury weneckiej, będąc pierwszą czteropiętrową budowlą wzdłuż kanału. Rodzina Foscari została wygnana z Wenecji, w związku z czym budynek pełnił różne funkcje. Obecnie jest siedzibą administracyjną Uniwersytetu Ca' Foscari.

Ca'da Mosto

Chociaż nie ma jednej z najbardziej imponujących fasad wśród pałaców Wielkiego Kanału w Wenecji, Ca'da Mosto ma ogromne znaczenie historyczne, ponieważ jest najstarszym pałacem nad kanałem, wzniesionym w XIII wieku. Jego fasada nie wykazuje takiego poziomu ornamentacji, szczegółowości i symetrii jak inne budowle; wręcz przeciwnie, uwagę przyciągają trzy łuki wejściowe, z których jeden jest szerszy od pozostałych i umieszczony nie pośrodku, ale z boku budynku, na poziomie wody. Obecnie wnętrze jest w ruinie, ale planowana jest renowacja, która ma przekształcić budynek w luksusowy hotel.

Ca' d'Oro

Pałac Santa Sofia jest pieszczotliwie nazywany przez Wenecjan Złotym Domem lub Ca' d'Oro. Ten wspaniały pałac z XV wieku można z łatwością uznać za najpiękniejszy pałac w całej Wenecji, co sprawia, że jest to obowiązkowy punkt każdej wycieczki po Canal Grande.
Jego budowa została zlecona przez rodzinę Contarini i mówi się, że w dawnych czasach imponująca fasada była całkowicie pokryta złotem płatkowym. Chociaż dziś już tego nie ma, gotycka architektura w stylu weneckim nadal zachwyca delikatnymi liniami i bogatym wystrojem. Obecnie mieści się tu Galeria Giorgio Franchetti.

Ca' Pesaro

Kolejny spektakularny wenecki Ca' znajduje się w dzielnicy Santa Croce. Budynek ten pełni funkcję Międzynarodowej Galerii Sztuki Nowoczesnej w Wenecji i choć jego kolekcja jest nieco mniej imponująca niż w Muzeum Peggy Guggenheim, z pewnością warto tu zajrzeć.

Jednym z najważniejszych elementów Wenecji są liczne mosty, które pełnią funkcję arterii łączących małe wyspy. Wzdłuż Canal Grande znajduje się 4 duże, piękne i imponujące mosty.

Ponte di Rialto (Most Rialto)

Pierwszy most w tym miejscu został zbudowany w 1118 roku jako most drewniany. Prawie 150 lat później, w 1588 roku, powstał most Rialto, który znamy dzisiaj. Ma on 22 metry wysokości i jest podparty u podstawy około 6000 drewnianych pali na każdym końcu. Oprócz tego, że jest najstarszy, Ponte di Rialto jest uważany za najciekawszy i skrywa wiele historii i tajemnic.

Ponte dell'Accademia i Akademia Sztuk Pięknych

Wraz z inwazją Austriaków na Wenecję w 1815 roku zbudowano drugi most łączący dwa brzegi Canal Grande. W 1932 roku most został zastąpiony pięknym drewnianym mostem, którego pierwotnym przeznaczeniem było umożliwienie budowy mostu kamiennego. Jednak konstrukcja zyskała sympatię Wenecjan, którzy wiele lat później nie zgodzili się na jej zastąpienie.

Ponte della Costituzione (Most Konstytucji)

Most Konstytucji jest jednym z nowoczesnych dodatków do klasycznej Wenecji. Jego budowa została zlecona w 2007 roku, a projekt mostu został powierzony utalentowanemu hiszpańskiemu architektowi Santiago Calatrava. Zamiarem było stworzenie na końcu Canal Grande nowego elementu łączącego oba brzegi.
Projekt Calatravy nie ma na celu naśladowania bardziej tradycyjnych stylów weneckich, ale jest dostosowany do naszych czasów i charakteryzuje się elegancką, zakrzywioną linią, która nabiera kształtu dzięki betonowej konstrukcji. Most został w całości pokryty połączeniem marmuru i szkła.

Ponte degli Scalzi (Most Bosych)

Architekt Eugenio Miozzi otrzymał zlecenie budowy nowego elementu łączącego przy wyjściu ze stacji Santa Lucia. Celem było zastąpienie starego kamiennego mostu zbudowanego w tym samym miejscu w 1858 roku. Do budowy Ponte degli Scalizi Miozzi wybrał projekt kamienny.