Rzeczy, których nie można przegapić w Pałacu Dożów w Wenecji

Pałac Dożów jest jedną z głównych atrakcji turystycznych Wenecji, obowiązkowym przystankiem dla wszystkich odwiedzających, prawie niemożliwe jest znalezienie Placu Świętego Marka bez turystów, nawet poza szczytem sezonu. Powodem popularności tego wyjątkowego budynku są dwa główne powody: zapierające dech w piersiach piękno jego architektury i ogromna ilość dzieł sztuki, które znajdują się w jego wnętrzu.

Jeśli masz już bilety do Pałacu Dożów, oto najważniejsze atrakcje, których nie możesz przegapić, aby jeszcze bardziej cieszyć się zwiedzaniem.

Muzeum Opery, mieszczące się w dawnym biurze technicznym odpowiedzialnym za prace konserwacyjne w pałacu, prezentuje ważne eksponaty z przeszłości pałacu. W całej swojej historii Pałac Dożów był kilkakrotnie przebudowywany z powodu pożarów, awarii strukturalnych i upływu czasu.

Od 1876 r. rozpoczęto szeroko zakrojony plan renowacji, który objął dwie główne fasady i kapitele na parterze. 42 kapitele zastąpiono kopiami, oryginały po gruntownych naprawach umieszczono wraz z innymi rzeźbami fasady w Muzeum Opery. Ta przestrzeń jest idealna do podziwiania z bliska szczegółów oryginalnych elementów, których nie można zobaczyć w innych miejscach.

Pałac Dożów jest jednym z najważniejszych zabytków Wenecji Serenissima. Podczas gdy prawdą jest, że wszystkie elementy składające się na zewnętrzną fasadę Pałacu Dożów odpowiadają imponującym zabytkom architektury i prawdziwym weneckim ikonom, nie mniej prawdą jest, że wewnętrzny dziedziniec jest równie imponujący. Z tego obszaru można na pierwszy rzut oka docenić wewnętrzne fasady trzech skrzydeł Pałacu.

Porta della Carta to element, który prowadzi przez Arco Foscari z Placu Świętego Marka na centralny dziedziniec. Cała fasada dziedzińca jest wyraźnie renesansowym dziełem z bogatą sekwencją arkad i ornamentów wykonanych z pilastrów, fryzów i oculi. Obok Arco del Foscari znajduje się piękna fasada z zegarem, zbudowana w 1615 roku przez Monopola.

W Pałacu Dożów szczegóły są wszędzie, gdzie spojrzysz; dwie ważne atrakcje to główne klatki schodowe.

Schody Gigantów

Łączą one centralny wewnętrzny dziedziniec pałacu z wewnętrzną logiką na pierwszym piętrze. W dawnych czasach była to przestrzeń, w której odbywała się tradycyjna książęca ceremonia koronacyjna. Zwieńczony u góry dwoma kolosalnymi posągami (gigantami), które reprezentowały panowanie wielkiej Wenecji nad lądem i morzem. Posągi wyrzeźbione w marmurze przez Sansovino przedstawiają Marsa i Neptuna i zostały umieszczone w 1567 roku.

Złote Schody

Nazywane również Złotymi Schodami, są naturalną kontynuacją Schodów Gigantów i znajdują się wewnątrz Pałacu. Nazwa pochodzi od bogatych dekoracji z białego stiuku i złotych liści, które pokrywają sklepienie nad wewnętrznymi schodami, wykonane przez Alessandro Vittoria. Dwa biegi złotych schodów łączą piętro loggii z dwoma wyższymi piętrami, z których każde jest witane przez przedsionek z dużymi oknami.

Zbudowana w ciągu 15 lat między 1340 a 1355 rokiem, Sala Wielkiej Rady jest uważana za najbardziej imponujące wnętrze w Pałacu, zarówno ze względu na swój rozmiar, jak i harmonijne proporcje i bogate dekoracje. Była ona wykorzystywana jako siedziba weneckiej Izby Parlamentu, co oznacza, że na przestrzeni wieków podejmowano tu wszystkie najważniejsze decyzje dotyczące miasta.

Podczas zwiedzania Pałacu Dożów i Sala del Maggior Consiglio należy zwrócić szczególną uwagę na sufit, pełen ręcznie malowanych paneli Veronese przedstawiających weneckie miasto otoczone przez bogów i ukoronowane przez Zwycięstwo. Jeśli chodzi o dzieła sztuki na ścianach, można znaleźć prace takich malarzy jak Bellini, Tycjan i Pisanello, ale wiele z nich zostało zniszczonych podczas pożaru w 1577 roku.

Znajdująca się na pierwszym piętrze Palazzo, nazwa Quattro Pote odnosi się do czterech drzwi, ozdobionych drobnym marmurem i pięknymi rzeźbami, które służą jako dostęp do sali i są jednym z najpiękniejszych elementów architektonicznych całej sali. Została zaprojektowana przez jednego z najważniejszych weneckich architektów tamtych czasów, Andreę Palladio; wewnątrz sali znajdują się freski Tintoretta na suficie i obrazy Tycjana i Tiepolo na ścianach.

Przed pożarem sala ta była siedzibą Kolegium, w którym odbywały się spotkania władców, później stała się poczekalnią dla audiencji Senatu i Signorii.

Sala dell'Anticollegio była niegdyś salą honorową poprzedzającą rezydencję Signorii. Elementy dekoracyjne i architektoniczne tej sali są również wynikiem prac po pożarze opartych na projektach Palladia i Rusconiego.

Ozdobą sali jest wspaniałe sklepienie pokryte bogato zdobionymi stiukami i freskami Paolo Veronese. Szczególnie interesujące i ważne dla historii sztuki są płótna na ścianach przedstawiające dzieła niektórych z najważniejszych weneckich artystów XVI wieku, takich jak Tintoretto i Jacopo Bassano.

Sala del Collegio to przestrzeń wewnątrz Pałacu Dożów, w której odbywały się spotkania gabinetu w obecności doży; ta luksusowa sala jest również miejscem, w którym przyjmowano ważnych gości. Harmonia, jaką wykazuje bogata dekoracja wnętrz i detale na każdym kroku sprawiły, że zyskała ona miano najpiękniejszego pomieszczenia w Pałacu.

Wnętrze zawiera kilka interesujących elementów, takich jak sklepienie sufitowe, którego jedenaście obrazów jest uważanych za najsłynniejsze i najwybitniejsze dzieło Paolo Varonesse; dzieła te z kolei oprawione są w wyszukane rzeźby w drewnie autorstwa utalentowanych rzemieślników, takich jak Francesco Bello i Andrea da Faenza.

Szczególną uwagę należy zwrócić na wielki obraz Veronese z 1578 roku, który znajduje się w tej sali i przedstawia doży dziękującego za zwycięstwo nad Turkami, a także na malowidła ścienne autorstwa Tintoretto i jego uczniów.

Sala delle Quattro Porte to obszar prowadzący do Sala del Senato, wystawnej sali z pięknymi dekoracjami, która służyła jako miejsce spotkań weneckiego Senatu. To właśnie tutaj podejmowano wytyczne polityczne i wszelkiego rodzaju ważne decyzje, które definiowały życie i przyszłość Wenecji.

Na poziomie artystycznym sala ta jest opisywana przez weneckich ekspertów sztuki jako "bogata i uroczysta" ze względu na wspaniałe inkrustacje i zastosowanie koloru złotego w dekoracji. Pomieszczenie zostało zaprojektowane przez Andreę Palladio, a podczas wizyty w tej majestatycznej przestrzeni znajdziesz, podobnie jak w pozostałej części Pałacu Dożów, wykwintne dzieła sztuki takich artystów jak Tintoretto i Jacopo Palma.

Nie opuszczaj Pałacu Dożów bez odwiedzenia Consiglio dei Dieci, miejsca, które pokazuje nieco ciemniejszą stronę historii tego pięknego miasta. Sala Rady Dziesięciu była rodzajem tajnego sądu państwowego, który współpracował z wenecką tajną policją w celu kontrolowania wszystkich aspektów życia publicznego i prywatnego w mieście.

W naszych czasach nic nie pozostało z oryginalnego wyposażenia hali. Z drewnianymi boazeriami i wspaniałymi malowidłami, należy zwrócić szczególną uwagę na freski na luksusowym suficie, w tym "Jowisz ciskający pioruny przeciwko wadom" Veronese'a (kopia, ponieważ oryginał został skonfiskowany przez Napoleona i znajduje się w Luwrze) oraz "Junona ofiarowująca koronę książęcą Wenecji", również autorstwa Veronese'a.

Jeśli lubisz dziwne przedmioty z minionych czasów lub interesujesz się wojskową przeszłością Wenecji, nie przegap zbrojowni w Pałacu Dożów.

Początkowo używane jako zwykły magazyn uzbrojenia, dziś pomieszczenie zostało odnowione i zaaranżowane tak, aby prezentować niezwykłą kolekcję XV i XVI-wiecznych zbroi, kusz, mieczy i buzdyganów. Można tu również znaleźć prymitywną broń palną z tego okresu, w tym arkebuz uważany przez historyków za prekursora współczesnego karabinu maszynowego.

Uważany za jedno z arcydzieł weneckiej architektury gotyckiej, pierwszą rzeczą, którą należy podziwiać w Pałacu Dożów, jest jego imponująca fasada. Ciężka konstrukcja wydaje się być alegorią Wenecji, gdzie masywna bryła tworząca najwyższe piętro pałacu stoi na delikatnych kolumnach z istryjskiego marmuru.

Fasada w kierunku nabrzeża

Uważana za jedną z dwóch głównych fasad pałacu, fasada nabrzeżna ma 71,5 metra długości i jest rozwinięta na 17 łukach. Pierwsze dwa poziomy z kolumnadą są zwieńczone imponującą podłogą z inkrustowanego marmuru, na której umieszczone są eleganckie okna ze spiczastymi łukami. Po tej stronie znajduje się publiczne wejście do pałacu przez Porta del Frumento.

Fasada w kierunku Piazzetta

Niemal identyczna w formie i projekcie jak fasada nabrzeża, fasada w kierunku placu jest nieco dłuższa i ma 75 metrów i została zbudowana w późniejszych latach.

Fasada w kierunku Rio di Palazzo

Najnowszym skrzydłem kompleksu jest boczna fasada zwrócona w stronę Rio di Palazzo, zbudowana w 1483 roku po pożarze, który zniszczył dużą część Palazzo Ducale. Na tej fasadzie umieszczono słynny Most Westchnień, który łączy Pałac z nowymi więzieniami.

Duża brama służy jako punkt łączący Pałac Dożów z Bazyliką św. Marka. Jej nazwa tłumaczy się na angielski jako "Letter Gate" i uważa się, że pochodzi z czasów, gdy Wenecjanie czekali przed nią, aby przedstawić swoje petycje władzom.

Stworzona w XV wieku przez braci Bon, jest uważana, wraz z Ca' d' Oro, za jeden z najlepszych przejawów weneckiego stylu gotyku florystycznego. Majestatyczna brama przedstawia ręcznie rzeźbione figury ornamentalne z alegoryczną postacią duxFrancesco Foscari klęczącego przed lwem św. Marka i posągami Adama i Ewy. Ozdobna rzeźbiarska część bramy była niegdyś pomalowana złotem; uzupełniają ją ornamenty kolumn, nisz i wieżyczek.

Most Westchnień został zbudowany w 1614 roku, aby połączyć Pałac Książęcy z budynkiem przeznaczonym na Nowe Więzienia. Most przecina Rio del Palazzo, a jego zewnętrzna architektura, której nie można zobaczyć podczas wewnętrznej wycieczki, wykazuje wyraźne wpływy baroku. Jeśli chcesz docenić architekturę mostu w szczegółach, powinieneś udać się do fasady nabrzeża i wejść na Ponte della Paglia, skąd możesz zrobić wspaniałe zdjęcia Ponte dei Sospiri.

Unikalna nazwa została ukuta dla małych okien, które tworzą zamkniętą strukturę pięknego mostu. Niektóre historie mówią, że przez te szczeliny światła beznadziejni potępieńcy spoglądali po raz ostatni na piękną lagunę i wzdychali ze strachu przed czekającym ich losem.

Regularny wstęp do Pałacu Dożów nie obejmuje dostępu do obszaru więziennego ani do miejsca, w którym w 1755 roku nieustraszony Giacomo Casanova dokonał swojej legendarnej ucieczki. Jednak niektóre prywatne wycieczki i wycieczki zabierają małe grupy turystów przez wilgotne i słabo oświetlone podziemne cele pałacu.

Dostęp do tego obszaru prowadzi przez Most Westchnień, uznawany za jeden z najpiękniejszych weneckich mostów. Jeśli masz okazję przejść przez ponure i niezamieszkane więzienia, zrozumiesz rozpacz i udrękę skazanych dusz, które cierpiały agonię uwięzienia we własnym ciele.

W celi numer 10 pozzi Riccardo Perucolo został uwięziony w 1549 roku, oskarżony o herezję luterańską w czasach inkwizycji, lata później obraz Riccardo został znaleziony zakopany w ziemi i wapnie.